Voor de Famme rubriek EHBO – Eerste Hulp bij Buitengewone Ontmoetingen – ga ik elke week op zoek naar mensen met een buitengewoon verhaal. Personen die anders ondernemen, anders leven of die bereid zijn om hun buitengewoon levensverhaal met jullie te delen. Kortom, mensen die #buitengewoonanders zijn. Deze week praten we met ex-judoka Gella Vandecaveye.

Moeten we Gella Vandecaveye nog introduceren? Meervoudig Wereldkampioen, meervoudig Europees kampioen, dubbel Olympisch gemedailleerd en vooral een baanbrekende judoka voor België. Ondertussen heeft ze de judomat achter zich gelaten, maar stilzitten kan ze nog steeds niet.

Was de keuze om volledig voor topsport te gaan moeilijk voor jou?
“Die keuze is langzaam aan gegroeid: het is niet dat ik van de ene op de andere dag de knoop moest doorhakken. Ik ben een jaar gestopt met mijn studies, maar heb die na een jaar toch weer opgenomen. Ik had geen voldaan gevoel, omdat ik naast fysieke uitdaging ook geestelijke voeding wou. Dat was een periode waarin ik een richting moest kiezen; ik heb beslist om topsport met studies te combineren. Het was een weloverwogen keuze zonder zekerheid. Tot ik dan Europees en Wereldkampioen werd. Toen werd duidelijk: oké, er is een toekomst in topsport weggelegd voor mij.”

Hoe belangrijk is judo nu nog in je leven?
“Niet zo belangrijk meer. Judo is mijn verleden. Het heeft me een identiteit gegeven en ik ben het dan ook zeer dankbaar. Maar het is mijn verleden en ik ben iemand die naar de toekomst kijkt. Er valt daar voor mij niets meer te rapen – en dan heb ik het niet over het financiële plaatje. Ik zou meer kunnen verdienen, maar dat hoeft niet voor mij. Mijn visie is ruimer: ik zit in veel meer milieus zoals het bedrijfsleven, de mediawereld of achter de schermen in de politiek. Mijn nieuwsgierigheid reikt verder dan judo alleen.”

Waar verdien je nu je boterham mee?
“Mijn job is drieledig: ik ben voor bepaalde producten ambassadrice. Mijn belangrijkste criterium daarbij is geloofwaardigheid. Mijn DNA moet matchen met het product of het bedrijf. Ik heb al goede aanbiedingen gekregen, maar ik kies niet voor het snelle geld als ik geen klik heb met het product. Daarnaast organiseer ik veel events voor bedrijven en groepen: teambuilding, familieweekends, incentives, … Dat alles op maat van de klant. Die events zijn trouwens zowel sport- als niet-sportgerelateerd. Ik heb een aversie tegen hokjesdenken. Mijn interesses reiken verder dan het sportgebeuren. Ik had eindelijk tijd om vrij te reizen, te ontdekken en de wereld beter te leren kennen. Ik geef ook lezingen, vooral over parallellen tussen topsport en management in het bedrijfsleven. Hoe je kunt omgaan met tegenslagen, hoe je kunt omgaan met stress, hoe je de lat hoger kunt leggen, …”

Je vindt alle informatie over Gella als pr-gezicht, motivational speaker en event organiser op haar website.

Wat is je mooiste herinnering sinds die carrièreswitch?
“In het algemeen vind ik de vrijheid die ik nu als zelfstandige voel heerlijk. Zo heb ik bijvoorbeeld de kans gegrepen om een sabatical te nemen na mijn judocarrière, wat toch wel een risico was gezien ik toen al zelfstandige was. In dat jaar heb ik rondgetrokken met een rugzak: ik had eindelijk tijd om vrij te reizen, te ontdekken en de wereld beter te leren kennen. Ik heb zelfs de Dalai-Lama tijdens een privé-audiëntie ontmoet. Dat was een ongelooflijk jaar, een wauw-jaar. Misschien wel het beste uit mijn leven, hoewel het uiteraard van een totaal andere orde is dan mijn judo-jaren. Je moet de lat hoog leggen, maar ook menselijk blijven. Naast mijn autobiografische boek (‘Gella en Eddy, een halsbrekend duo’, in samenwerking met coach Eddy Vinckier n.v.d.r.) heb ik ook de verhalen van dat jaar tot een boek gebundeld, onder de titel ‘Gella goes global’.”

Waar zie je jezelf over tien jaar?
“Dat is een moeilijke vraag. Het leven is onvoorspelbaar. Ik hoop gewoon dat ik mag bezig blijven zoals ik bezig ben, dat ik graag doe wat ik doe en dat met veel passie en overgave. Ik wil dingen doen omdat ik ze wíl doen, niet omdat ik het móét. Ik zou meer kunnen verdienen, maar dat hoeft niet voor mij. Ik hoef niet meer te groeien, het mag gewoon blijven zoals het nu is.”

Zijn er lessen die je van je eigen coach hebt geleerd en die je nu ook vaak aanhaalt in zo’n sessie als motivational speaker?
“Ik werk al meer dan 30 jaar samen met mijn persoonlijk coach Eddy Vinckier – dat is een unicum in de sportwereld én daarbuiten. We hebben 16 jaar lief en leed gedeeld op de mat en nu al 17 jaar naast de mat. Hij is meer dan een trainer, hij is een vaderfiguur voor mij. Hij heeft me vooral geleerd dat je alles stap per stap, dag per dag en kamp per kamp moet bekijken. Vooruit lopen op de feiten heeft geen zin, want het leven kan een totaal andere wending nemen. Je moet uiteraard een visie op lange termijn hebben, maar focus je eerst op het eerste obstakel. Zelf onthoud ik vooral van mijn judo-carrière dat je nooit moet panikeren en dat je moet relativeren. Zelf ben ik daar best goed in: ik geef niet meer gewicht aan iets dan nodig. In crisissituaties blijf ik altijd rustig en blijf ik geloven dat alles op het einde goed komt. Is het nog niet goed? Dan is het nog niet het einde. Je moet de lat hoog leggen, maar ook menselijk blijven.”

Gella maakte nog even tijd voor enkele buitengewone dilemma’s:

Leven op een onbewoond eiland of in de schijnwerpers staan waarbij iedereen jouw leven kan volgen?
“Op een onbewoond eiland. En als je me vraagt wat ik wil meenemen, zeg ik ‘mijn tandenborstel’. Ik heb al genoeg schijnwerpers gekend in mijn leven. Nu kies ik eerder voor discretie en nederigheid.”

24 uur presenteren op tv of een stand-up comedy show brengen in den Arenberg?
“Liever een stand-up dan ben ik er sneller vanaf (lacht). Ik heb geen schrik om een publiek toe te spreken, hoewel humor natuurlijk nog altijd een vak apart is. Ik zou me gewoon goed voorbereiden.”

EXTRA EXTRA: Lees op Famme waarom Gella judo de mooiste metafoor voor het leven is en waarom het zeker ook geschikt is als hobby voor kinderen.