Voor de Famme rubriek EHBO – Eerste Hulp bij Buitengewone Ontmoetingen – ga ik elke week op zoek naar mensen met een buitengewoon verhaal. Personen die anders ondernemen, anders leven of die bereid zijn om hun buitengewoon levensverhaal met jullie te delen. Kortom, mensen die #buitengewoonanders zijn. Deze week praten we met Ellen Van Assche van zorgboerderij Huppeldup.

Konijnen, cavia’s, paarden, varkens, kippen, eenden, schapen, alpaca’s, vijvervissen, aquariumvissen, reptielen, een landschildpad en een waterschildpad, en heel veel vogels. Zet die samen op een boerderij waar mensen met een beperking mogen werken en je hebt het concept achter zorgboerderij Huppeldepup.

Hoe is zorgboerderij Huppeldepup ontstaan?
“Mijn man en ik waren allebei zaakvoerder van een bedrijf en we wilden onze weinige vrije tijd goed besteden door een leuk initiatief op te richten. We dachten al meteen aan een sociaal project zoals een kinderboerderij. Maar dan blijf je opnieuw in het commerciële en het prestatiegerichte. Dat wilden we absoluut niet. Toen zei mijn schoonzus op een familiefeestje: “Waarom begin je geen zorgboerderij?” Ik had nog nooit van zoiets gehoord, ik hoorde het donderen in Keulen. Maar dan hebben we ons daar toch ingesmeten en nu blijkt dat het een fantastische formule is voor mensen met een beperking. Ons doel is duidelijk: na een lange, vermoeiende dag je goed voelen op het einde van de dag. Moe, maar voldaan.”

Welke activiteiten organiseren jullie dan zoal voor mensen met een beperking?
“Wij organiseren ten eerste dagbesteding voor mensen met een beperking. Dat wil zeggen dat zij van maandag tot en met vrijdag bij ons terecht kunnen. Dan organiseren we activiteiten aangepast aan de noden en doelen van onze bezoekers. Dat kan een-op-een begeleiding zijn om samen konijnen te gaan eten geven, maar ook in groepjes een activiteit bij bijvoorbeeld de schapen. We hebben meer dan 300 dieren, dus er zijn genoeg dingen om te doen. Samen met hen taakjes van de boerenbuiten doen en hun nuttig laten voelen is het tofste wat er is. Ik had vooraf ook nooit gedacht dat het mij zoveel deugd zou doen om anderen te zien genieten. Bij ons kunnen ze gewoon zichzelf zijn zonder geanalyseerd te worden zoals bijvoorbeeld bij een psychiater. Dat doet hen echt plezier.”

De zorgboerderij is een vzw. Hoe geraken jullie financieel rond?
“Dat is een hele grote en moeilijke puzzel, maar we komen er wel. Mijn man en ik hebben de vzw met onze eigen middelen opgericht en we bieden de dagbesteding zo goed als gratis aan. Bovendien hebben we geen recht op subsidies, omdat we ons niet beperken tot mensen met een beperking en dus eigenlijk iedereen welkom is. Maar de kost van de voeding van 300 dieren op zich is al best groot. Daarom zijn we in september 2015 begonnen met een mobiele boerderij. We hebben enkele dieren getraind om stil op tafels te zitten en met hen trekken we nu regelmatig naar bijvoorbeeld rusthuizen. De mensen daar zijn vaak geïsoleerd en kennen alle dieren uit hun jeugd. Het concept slaat dan ook enorm aan: die mensen genieten er echt van om nog eens bezoek te krijgen – zeker van dieren. Dat is twee keer geluk! Daarnaast krijgen we ook weleens scholen op bezoek en organiseren we kampen in vakanties en feestjes in het weekend. Dat zijn ook allemaal betalende activiteiten zodat we net rond komen om de boerderij draaiende te houden.”

Hoe komen de dieren bij jou terecht?
“Alle dieren die bij ons komen, zijn dieren die afgestaan zijn. We kopen nooit zelf dieren aan, maar adopteren dieren van mensen die om wat voor reden dan ook niet meer voor hun beestje kunnen zorgen. Het gebeurt spijtig genoeg ook weleens dat we dieren moeten weigeren, omdat we bijvoorbeeld geen ruimte meer hebben. Het gaat dan vooral om bijvoorbeeld die mini-varkens die de laatste jaren enorm populair zijn. Mensen staan er niet bij stil dat zo’n varken niet klein blijft, dat het vijf jaar lang blijft groeien en uiteindelijk echt te groot is om in je woonkamer te houden. Wij hebben momenteel helaas echt geen plaats om nog meer varkens aan te nemen.”

We hoorden dat je enkele bv-alpaca’s hebt rondlopen …
“Wij hebben enkele alpaca’s die gescout zijn voor een film. De opnames zijn nog niet begonnen, dus het is nog wat afwachten hoe en wat. Ze komen trouwens binnenkort ook op Het Laatste Nieuws waar ze een mopje zullen vertellen voor ‘De 1000 beste moppen’, met een bewegende mond over gemonteerd. Als dat format aanslaat komen er waarschijnlijk nog meer filmpjes: met konijnen, met cavia’s, …”

Waar zou je over 10 jaar willen staan mocht alles mogelijk zijn?
“Ik zou graag nog op dezelfde plek willen staan als waar we nu staan, met als enige verschil dat we wat meer financiële ademruimte hebben. We hebben nu een fantastisch team van vrijwilligers, onze zorggasten zijn echt dolgelukkig en we bereiken echt veel met hen. Het nog groter maken dan het nu is lijkt me geen goed idee. Daarmee zouden we een deel van onze identiteit verliezen: we willen zeker geen fabriek worden. Het is dus goed zoals het nu is, mits misschien wat meer financiële steun.”

Ellen  maakte snel nog even tijd voor een buitengewoon dilemma:

Zou je liever voor altijd alleen zijn of voor eeuwig zonder woorden leven?
“Voor eeuwig zonder woorden leven. Ik hou er absoluut niet van om alleen te zijn, dus die keuze is snel gemaakt.”

Zou je liever picknicken in een lift of een ijsje eten in de sauna?
“Doe mij maar de lift. Het liefst een hele grote lift met veel volk zodat ik niet alleen ben. (lacht)”

EXTRA EXTRA: Wil je weten welk dier een bijzonder geschiedenis heeft bij Zorgboerderij Huppeldepup. Surf dan naar  Famme.be voor meer.